- wykląć
- глаг.• проклясть* * *wykl|ąć\wykląćęty сов. 1. проклясть;2. церк. предать анафеме+
2. ekskomunikować
* * *wyklęty сов.1) прокля́сть2) церк. преда́ть ана́фемеSyn:ekskomunikować 2)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wykląć
Смотреть что такое "wykląć" в других словарях:
wykląć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyklinać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykląć — dk Xc, wykląćklnę, wykląćklniesz, wykląćklnij, wykląćklął, wykląćklęła, wykląćklęty, wykląćkląwszy wyklinać ndk I, wykląćam, wykląćasz, wykląćają, wykląćaj, wykląćał, wykląćany 1. «wyrzec się kogoś, potępić go przeklinając» Wykląć własne dziecko … Słownik języka polskiego
wyklinać — → wykląć … Słownik języka polskiego
wyklinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyklinaćam, wyklinaća, wyklinaćają wyklinaćany {{/stl 8}}– wykląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wyklinaćklnę, wyklinaćklnie, wyklinaćklnij, wyklinaćklął, wyklinaćklęli, wyklinaćklęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekskomunikować — ndk a. dk IV, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkujesz, ekskomunikowaćkuj, ekskomunikowaćował, ekskomunikowaćowany «rzucać, rzucić ekskomunikę; wyklinać, wykląć» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
przekląć — dk Xc, przekląćklnę, przekląćklniesz, przekląćklnij, przekląćklął, przekląćklęła, przekląćklęli, przekląćklęty, przekląćkląwszy przeklinać ndk I, przekląćam, przekląćasz, przekląćają, przekląćaj, przekląćał, przekląćany 1. «rzucić klątwę na kogoś … Słownik języka polskiego
ekskomunikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, ekskomunikowaćkuję, ekskomunikowaćkuje, ekskomunikowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nałożyć ekskomunikę, wykląć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
